ریزش موی مردانه




اگر شما مصاب ریزش مو هستید و مو های شما بیشتر از پیشرو و از فرق سر میریزد شاید شما مصاب ریزش موی مردانه Male pattern hair loss ریزش مو مردانه که بنام androgentic hair loss هم یاد میشود در سنین بسیار پایین ۱۸ تا ۲۲ سالگی شروع میشود، سیر پیشرونده دارد و تا سالها دوام میآبد  وبه مرور زمان حجم مو ها کمتر، ضخامت آن باریکتر و طول ات کوتاهتر گردیده و در نهایت پیاز های مو قابلیت رشد مو را از دست داده و مو ها رشد نمیکنند. 

ریزش موی مردانه در اثر تاثیر هورمونهای مردانه androgens خصوصا DHT) Dihydrotestosterone) بمیان می آید طوری که این هورمون با اتصال با گیرنده های آن در پیاز مو سبب کوتاهتر شدن مرحله رشد پیاز مو گردیده و به مرور زمان سبب ضعیف شدن پیاز مو گردیده و بالاخره پیاز مو miniaturized  گردیده و قابلیت تولید مو را از دست میدهند. 
این شکل ریزش مو بخاطر ارثی گفته میشود که پیاز های موی بصورت ارثی دارای تعداد بیشتر گیرنده های  DHT هستند. در حالیکه شاید تاریخچه فامیلی این شکل ریزش مو نزد شان موجود نباشد. اما کسانی که تاریخچه فامیل این نوع ریزش مو را دارند بیشتر مساعد به این نوع ریزش مو میباشند. 
ریزش مو از ناحیه پیشانی شروع شده و به مرور زمان پیشرفت می نمایند. و از نظر شدت ریزش مو به هفت مرحله‌ تقسیم میگردد. 
۱. مرحله اول: شروع ریزش مو است که هنوز کاهش قابل ملاحظه مو دیده نمیشود. انا شخص از ریزش مو شاکی میباشد. 
۲. مرحله دوم: از دو طرف پیشانی مو ها کاهش یافته است. 
۳. مرحله سوم: مو ها از پیشرو بصورت قابل ملاحظه کاهش یافته و در بعضی حالات همزمان مو ها از ناحیه فرق سر هم‌ ریزش میآید و کاهش حجم مو ها در هردو ناحیه دیده میشود‌و همچنان یک‌قسمی از مو های شقیقه هم‌میریزند. 
۴. مرحله‌چهارم: ریزش موی شدید در هرسه  ناحیه پیشرو و فرق سر و شقیقه قابل ملاحظه است.
۵. مرحله پنجم: درین مرحله ریزش مو از ناحیه پیشروی سر‌و فرق سر باهم وصل میشوند و درین نواحی مو های بسیار ضعیف موجود میباشند. 
۶. ریزش مو به طرف پشت سر ادامه داشته و قسمت پیشرو و فرق سر کاملا عاری از مو میباشند. 
۷. مرحله هفتم: صرف یک‌قسمت باریک از آخر پشت سر مو داشته و مو های فرق سر، پیشرو و قسمت های بالای پشت سر کاملا رفته و بدون‌ مو میباشند. 
وقایه: 
چون ارثیت در ایجاد مرض دخیل میباشد و فکتور های بیرونی چون شستن سر، مراقبت سر، تغذیه و تشویش در ایجاد مرض رول اصلی را ندارند. وقایه خاصی برای پیشگیری و جلوگیری از این مرض وجود ندارد. 
تداوی: 
ریزش موی مردانه قابل کنترل است و با استفاده از دوا ریزش مو کنترول میگردد. متاسفانه هیچ تداوی نمیتواند بصورت دائمی ریزش موی‌ مردانه را کنترول کند و برای وقایه از ریزش مو و جلوگیری از پیشرفت آن باید دوا بصورت دوامدار استفاده گردد. دوا در اکثریت حالات از ریزش مو جلوگیری نموده و مو ها با استفاده از دوا به حال خود باقی میماند. در یک تعداد کمی اشخاص روند ریزش موی را بطی‌ میسازد. و یک تعداد اشخاص با تداوی شاهد افزایش حجم و ضخامت مو میباشند. 
برای تداوی ریزش مو دو دوا تایید شده است که عبارتند از minoxidil و finestride میباشند که اولی بشکل‌موضعی استفاده شده و دومی دوای خوراکی است. Minoxidil به غلظت های مختلف موجود است و داکتر شما تصمیم خواهد گرفت از کدام غلظت برای شما توصیه کند. 
دوای های که برای تداوی ریزش موی مردانه است باید بصورت منظم و دوامدار استفاده گردد. 
سایر تداوی های ریزش موی مردانه عبارتند از #PRP #پی_آر_پی یا پلاسمای غنی از صفیحات دمویه، #مزوتراپی و #میکرونیدلینگ که برای علاوه جلوگیری از ریزش موی در تقویت مو های ضعیف نیز کمک میکنند و نتایج عالی آن با استفاده همزمان  از دوا های که فوقا ذکر گردیده باین روش های تداوی حاصل میگردد. 
بالاخره اگر مو های شما در درجه سوم و یا بالاتر از آن است و سن شما ۲۶ ساله و یا بالاتر از آن است شما میتوانید با کاشت مو، حجم قابل ملاحظه مو های تانرا دوباره بدست آورید. 


نظرات

مطالب بیشتر بخوانید: