اسکبیس (جرب): تشخیص و تداوی
راهنمای جامع درباره مرض پرازیتی اسکبیس و روش های مؤثر تداوی آن در شفاخانه جلدی کارا
اسکبیس چیست؟
اسکبیس یک مرض پرازیتی معمول جلدی است که توسط Sarcoptes scabiei بوجود می‌آید. سرایت این مرض از یک شخص به شخص دیگر معمولاً توسط تماس مستقیم جلد صورت می‌گیرد. حالاتی که سبب تماس جلد می‌گردد مانند تماس والدین با اطفال، تماس جنسی، زندگی در مکان‌های عمومی (لیله‌ها، قطعات نظامی، مدارس) وقوعات مرض را بیشتر می‌سازد.
حقایق کلیدی
- عفونت پرازیتی شدیداً مسری
- عامل: مایت Sarcoptes scabiei
- علائم اصلی: خارش شدید به خصوص در شب
- مناطق شایع: بین انگشتان، مچ دست، زیر بغل نواحی تناسلی و بطن
هشدارها
- سرایت سریع در تماس نزدیک
- خطر عفونت‌های ثانوی باکتریایی
- نیاز به تداوی تمام افراد در تماس
- اسکبیس نارویژی در افراد با نقص معافیتی
ویژگی‌های کلینیکی
اسکبیس کلاسیک
پاپول‌های خارش‌دار، تونل‌های (burrow) موجی شکل در بین انگشتان، مچ دست، زیر بغل و نواحی تناسلی
اسکبیس نودولر
نودول‌های احمرار خارش‌دار در نواحی تناسلی و زیر بغل که ممکن است بعد از تداوی هم باقی بمانند
اسکبیس بولوز
بول‌ها در کف دست و پا (شبیه Bullous pemphigoid) که بیشتر در اطفال و افراد مسن دیده می‌شود
اسکبیس نارویژی (Crusted scabies)
ارچق‌های ضخیم بدون خارش در افراد با نقص معافیتی که بسیار مسری بوده و نیاز به تداوی ویژه دارد
تداوی اسکبیس
پرمترین 5%: کریم باید هنگام خواب به تمام بدن از عنق الی کف پا تطبیق شده و بعد از ۸-۱۴ ساعت شسته شود.
ایورمکتین: دو دوز با فاصله ۱-۲ هفته برای اسکبیس معمولی و ۳-۷ دوز برای اسکبیس نارویژی.
هشدار مهم
اسکبیس نارویژی (Crusted scabies) بسیار مسری بوده و نیاز به تداوی تهاجمی دارد. در صورت مشاهده ارچق‌های ضخیم در افراد با نقص معافیتی، فوراً به داکتر مراجعه نمایید.